Przy okazji ostatniego wpisu Znajdź różnicę napisał do nas pan Józef Kunicki, który podzielił się z nami swoją wiedzą dotyczącą oleckich cmentarzy i osób żyjących w przeszłości w Olecku. Poniżej zamieszczamy nadesłany tekst wraz z uzupełniającą opis ikonografią:
Ze zbiorów Radosława Wiśniewskiego.
Ze zbiorów Z archiwum „O”.
„W lewym dolnym rogu fotografii jest kilka drzew otaczających zachowany do dzisiaj cmentarz. Na pagórku w pobliżu dzisiejszej wieży ciśnień, dalej na południe od cmentarza ewangelickiego, z którego roztaczał się widok na miasto był cmentarz staroluterański (obecnie ulica Słoneczna). Trudno określić kiedy został założony. Prawdopodobnie po przybyciu do Olecka wyznawców tej wspólnoty, którzy chcieli mieć oddzielne miejsce na grzebanie swoich bliskich. W tym czasie był dostępny cmentarz położony na wzgórzu kościelnym oraz położony na zachód od miasta cmentarz żydowski. Do dzisiaj zachował się najstarszy pomnik (stella) z inskrypcjami : „HIER RUHT IN GOTT • DAVID SPIES • GEB.24DEZ • 1762 • GEST. 13.JUNI • 1822” oraz „HIER RUHT SANFT • GOTLI. SPIES • GEB.28.OKT • 1782, GEST. 23.OKT • 1837”. Rodzina Spies (Spiess, Spieβ) zajmowała się w Olecku handlem materiałami i płótnami.”
Fragment dawnego cmentarza z zachowanymi pomnikami nagrobnymi, widziany od strony dzisiejszej ulicy Słonecznej. Przygotowanie Józef Kunicki.
Stela David Spies. Fot. Józef Kunicki.
Pomnik nagrobny Franz Lubenau.
„Obok jest pomnik z inskrypcjami: „Franz Lubenau • 6. März 1815 • 27 Dezbr. 1884” oraz „Alwine Lubenau • 20. Juli 1842 • 24 Dezbr. 1912”. Franz Lubenau powiązany był z rodziną burmistrza Olecka von Morstein, z właścicielem największej apteki Johannem Lubenau i rodziną Spies. Z tej rodziny pochodził Johann Samuel Lubenau burmistrz Łobżenicy (Lobsens) w Wielkopolsce. Urodził się w 1743 roku w Łobżenicy (Lobsens). Jego rodzina zajmowała się handlem, a do początku XX wieku byli właścicielami browaru. Johann Samuel Lubenau przybył do Olecka latem 1772 roku, aby objąć aptekę. Działał zapewne do 1810 roku, kiedy to działka apteki leżąca przy rynku pod numerem 32 została sprzedana kierownikowi szkoły oleckiej Skrzeczce (Strzeczce), który był bratem jego żony. W 1811 roku aptekę usytuowano na działce w Rynku pod numerem 53 (obecnie w tym miejscu jest budynek Regionalnego Ośrodka Kultury). Nowy właściciel Neumann nadał jej nazwę – Pod Orłem „Adler Apotheke”.”
Fragment północnej pierzei. Przygotowanie Józef Kunicki.
Apteka Carla Neumanna. Przygotowanie Józef Kunicki.
„Rodzina Lubenau należała do staroluterańskiej protestanckiej wspólnoty religijnej konfesji ewangelicko-augsburskiej, która powstała na początku XIX wieku, w wyniku sprzeciwu wobec łączenia luteranizmu i kalwinizmu w ramach Kościoła unijnego w Królestwie Prus. Tworzyli oni odrębną społeczność wyznaniową. Mszę świętą odprawiano w domach prywatnych, a zmarłych grzebano na cmentarzu ewangelickim. Wiernych cechowała pietystyczna pobożność oraz konserwatywne stanowisko w kwestiach luterańskiej liturgii, nauczania moralnego i dyscypliny kościelnej. Stanowczo odrzucali teologię liberalnego chrześcijaństwa.”
